(Melancholy) l. Hüznün sürekli olarak ruhsal yapıya
egemen olması.
2. Karşı
cinse veya başka bir nesneye olan aşırı bağlılık ve tutkunluğun yarattığı aşırı
duygusal yoğunlaşmanın, bireyin diğer işlevlerini normal bir şekilde yerine
getirebilmesine engel olması şeklinde ortaya çıkan bir tür ruhsal rahatsızlık.
|