(Classıcal School Of
Econo-Mıcs) İktisadın felsefeden ayrılıp bağımsız bir disiplin haline gelme
sürecinin başladığı 18. yüzyıl sonlan İle 19. yüzyıl başlarında ortaya çıkan
düşünür-iktisatçıların iktisadî yaşamın anlaşılması ve yorumlanmasına ilişkin
olarak ileri sürdükleri görüşler ve yaptıkları çözümlemelerden oluşan İktisat
ekolü. Merkantilizmin çöküşünden, 19. yüzyıl sonlarında müdahaleci ekollerin
yeniden dirilmelerine kadar geçen dönemde İktisadî hayatta bireysel çıkar,
serbest ticaret ve hür teşebbüsün esas kabul edildiği, ekonomiye devletin
müdahale etmemesini savunan teori ve doktrinlerin tümü. Başlıca temsilcileri
A. Smith, D. Ricardo, R. Malthus, J.B. Say, W. Senior ve J.S. Mili olan klasik
İktisatçılar, ekonominin fiyat mekanizması yoluyla kendiliğinden dengeye
geleceğini, bu dengenin herkes kendi çıkarı için çalışırken görünmez bir el
tarafından sağlanacağını, ulusal ve uluslararası İşbölümünün ekonomiye müdahale
edilmemesi halinde tüm toplumların refahını maksimum kılacağını
savunmuşlardır. Tarım üzerinde hassasiyetle duran fizyokratların tersine
klasikler, sanayi, emek-değer sorunu ve verimlilik konulan üzerinde
durmuşlardır.
|
