(Elitism) Seçklndlik
Yöneten ve yönetilen ayrımının siyasal toplumun temel niteliğini oluşturduğu,
biçim ve hacmi ne olursa olsun bütün toplumlarda iktidarın küçük bir azınlığın
tekelinde bulunduğunu savunan görüş. Toplumdaki elitleri daha çok psikolojik
ve biyolojik faktörlerden hareketle tanımlamaya çalışan, sözkonusu seçkinlerin
varlığını sadece bir kaçınılmazlık şeklinde değerlendirmekle kalmayıp, daha da
ileri giderek elitizmin gerekip arzulanan bir yönetim tarzı olduğunu savunan,
öncülüğünü N. MachiavelK, G, iMosca ve V. Pareto'nun yaptığı yaklaşıma klasik
elit kuramı; başlıca temsilcileri arasında C. W. Mills ve P. Sweezy'nin
yeraldığı, toplumlardaki elitlerin ortaya çıkışını ekonomik ve sosyal faktörlere
bağlayan ve elitizmin kaçınılmazlığını kabul etmekle beraber bunun arzulanan,
istenen veya toplumun yararını gözeten bir yönetim tarzı olmadığını savunan
görüşe de radikal elitizm denir- Bkz.
klasik elit kuramı, demokratik eUtizm,
|