Akýllý, bilgili, edebiyatçý olduðunu göstermek için veya yanýndakileri güldürmek, hayrete düþürmek, sevindirmek veya alay etmek için söylenen sözlerde küfr-i hükmîden korkulur. Gadab, kýzgýnlýk ve hýrs ile söylenen sözler de böyledir. Bunun için insan, sözünün ve iþlerinin nereye varacaðýný düþünmelidir. Her þeyde dînini kayýrmalýdýr. (Muhammed Hâdimî)
|
