Kalbe gelen düþünce beþ derecedir: Birincisi, kalbde durmaz, uzaklaþtýrýlýr. Buna hâcis denir. Ýkincisi kalbde bir zaman kalýr. Buna hâtýr denir. Üçüncüsü, hadîs-i nefstir. Dördüncüsü, yapýlmasý tercîh edilir. Buna hemm denir. Beþinci derecede bu tercîh kuvvetlenip, karar verilir. Buna azm ve cezm denir. Ýlk üç dereceyi melekler yazmaz. Hemm, hasene (iyilik) ise yazýlýr. Seyyie yâni kötülük ve günah ise, terk edilince, sevâb yazýlýr. Azm olursa, bir günah yazýlýr. Ýþlenmezse bu da affolur. (Abdülganî Nablüsî)
|
