Ýnsan ölünce, cesed çürüyünce rûh yok olmaz. Ölmek, rûhun bedenden ayrýlmasý demektir. Rûh bedenden ayrýlýnca, maddî olmayan âleme karýþýr. Kýyâmete kadar yok olmaz. Din âlimleri ve fen adamlarý böyle söylemiþtir. Tabiatçýlardan az bir kýsmý bu sözbirliðinden ayrýlmýþ, doðru yoldan kaymýþtýr. Bunlar insaný çöldeki otlara benzetirler. Ýnsan ot gibi biter, büyür, yok olur, rûhu kalmaz derler. Böyle söyledikleri için Haþþâþîler adý ile anýldýlar. Ýslâm âlimleri, Haþþâþîlerin düþüncelerini çeþitli delîllerle çürüttüler. (Ali bin Emrullah)
Âyet-i kerîmede meâlen buyruldu ki:
Allahü teâlâdan (en çok) haþyet edenler âlimlerdir. (Fâtýr sûresi: 28)
Ýlim olarak Allahü teâlâdan haþyet, cehâlet olarak gurur yeter. (Mesrûk bin Ecda')
|