1. Sünnet, hadîs-i þerîf.
Þüyû bulma (herkesçe duyulma, yayýlma bilinme) derecesine göre haber; ya mütevâtir (Resûlullah efendimizden, birçok kimsenin rivâyet ettiði hadîs), ya meþhûr (ilk zamanda bir kiþi bildirmiþken, ikinci asýrda þöhret bulan hadîs), ya müstefîz (söyliyenleri üçten çok olan hadîs), ya garîb (yalnýz bir kimsenin bildirdiði hadîs), yâhut da azîz (iki veya üç kimsenin naklettiði hadîs) olur. (Ýmâm-ý Süyûtî)
Her hadîs-i þerîf haberdir ancak her haber hadîs-i þerîf deðildir. (Ýmâm-ý Süyûtî)
Haberde "Tövbekârlarla sohbet edin, zîrâ onlarýn kalbleri daha yumuþaktýr" diye vârid olmuþtur (gelmiþtir). (Ýmâm-ý Gazâlî)
2. Eshâb-ý kirâm, Tâbiîn ve Tebe-i tâbiînden bildirilen söz.
|
