Duhâ sûresi, Mekke-i mükerremede inmiþtir. On bir âyet-i kerîmedir. Birinci âyet-i kerîmede duhâya (kuþluk vaktine) yemin edildiði için bu kelime sûreye isim olmuþtur. Rivâyete göre, bir müddet vahy gelmemiþti. Bu sebeble Peygamber efendimize inanmayanlar; "Rabbi Muhammed'i terk etti, O'na darýldý" diyerek Peygamber efendimizi üzmeye, müslümanlar arasýnda fitne çýkarmaya çalýþýyorlardý. O zaman bu sûre nâzil oldu. Nüzûl (iniþ) sebebi olarak baþka rivâyetler de vardýr. (Ýbn-i Abbâs, Kurtubî, Ýmâm-ý Süyûtî)
Duhâ sûresinde meâlen buyruldu ki:
(Ey Muhammed!) Âhiret senin için dünyâdan daha hayýrlýdýr. Rabbin sana râzý oldum deyinceye kadar, her istediðini verecek. (Âyet: 4-5)
Rabbinin nîmetlerini an, anlat. (Âyet: 11)
|