Sizden hiç biriniz, sakýn memlûküne (kölesine) kölem, câriyem diye seslenmesin. Yiðidim, oðlum, kýzým desin. Onlar da size efendim, desin. (Hadîs-i þerîf-En-Nihâye)
Kölenin, câriyenin nafakasýný vermek (geçimini karþýlamak) efendisine farzdýr. (Ýbn-i Âbidîn)
|