Alak sûresi, Mekke-i mükerremede nâzil olmuþtur (inmiþtir). On dokuz âyet-i kerîmedir. "Ýnsaný kan pýhtýsýndan yarattý" meâlindeki ikinci âyet-i kerîmede (kan pýhtýsý) mânâsýna gelen "alak" kelimesi bu sûreye isim olmuþtur. Sûre, ikra' (oku) diye baþladýðý için Ýkra' sûresi de denir. Ýlk beþ âyet-i kerîmesi Kur'ân-ý kerîmin ilk inen âyetleridir. Sûrede çeþitli hususlar bildirilmekte ve bu arada Peygamber efendimize cephe alanlar, kavuþtuklarý nîmete karþýlýk nankörlükte bulunanlar, gurûra kapýlanlar tehdit edilmekte, Resûlullah efendimize, bu gibi kimselere iltifat etmemesi, secdeye (namaza) ve sâlih (iyi) iþlere devam ederek Allahü teâlâya mânevî yakýnlýða kavuþmaya çalýþmasý emrolunmaktadýr. (Ýbn-i Abbâs, Kurtubî, Taberî)
Alak sûresinde meâlen buyruldu ki:
Ýnsan, ihtiyâçsýz olunca, elbette azar. (Âyet: 6)
|
