Çeþitli kimselerden aldýðý haram mallarý birbirleri ile veya kendi helâl malý ile yâhut kendinde emânet bulunan mallar ile karýþtýrýrsa ve bunlarý birbirlerinden kolayca ayýramazsa, bu karýþýmlar kendi mülkü olur. Bu karýþýmlara mülk-i habîs (temiz olmayan) denir. Haram mallarý ayýrabilirse kendilerini, sâhiplerine veya bunlarýn vârislerine (mîrâsçýlarýna) vermesi, ayýramaz ise tazmîn etmesi lâzým olur. Tazmînden sonra habîs (pis) karýþýmý kullanmasý mubâh olur (ve zekâtýný vermesi lâzým olur). Sâhibini bildiði hâlde, tazmîn etmeden evvel kullanamaz ve sadaka ve hediye veremez ve zekât nisâbýna katmasý lâzým olmaz. Sâhiplerini vârislerini bilmiyorsa, haram malýn ve habis karýþýmýn hepsini sadaka vermesi vâcib olur. Sâhibi sonra ortaya çýkarsa, kendisine tazmîn etmesi de lâzým olur. (Ýbn-i Âbidîn)
|
