Nefs tezkiye edilince, yâni nefs kötü isteklerinden kurtarýlýnca kalb tasfiye bulur. (Ýsmâil Ferrûh)
Seyr ve sülûktan (yâni tasavvuf yolunda ilerlemekten) ve nefsi tezkiye ve kalbi tasfiye etmekten maksad; mânevî âfetleri gidermek, kalbi hastalýklardan kurtarmaktýr. (Ýmâm-ý Rabbânî)
Kalbin tasfiyesi, dînimizin emir ve yasaklarýna uymakla ve sünnetlere yapýþmakla ve bid'atlerden (Peygamber efendimiz zamânýnda olmayýp, dinde sonradan ortaya çýkarýlýp, ibâdet olarak yapýlan þeylerden) kaçmakla ve nefse tatlý gelen þeylerden sakýnmakla olur. (Ýmâm-ý Rabbânî)
|
