Riyâ yâni gösteriþ yapanlara karþý tekebbür etmek (kibirlenmek, büyüklenmek) câizdir. Kendinden aþaðý olanlara karþý tevâzû göstermek (kendini onlarla bir görmek) iyi ise de, bunun ifrâta kaçmamasý lâzýmdýr. (Muhammed Hâdimî)
Ýfrat ve tefrît'in ikisi de kötüdür. Doðru ve en iyisi ortada olandýr. (Ýmâm-ý Rabbânî)
Þecâatýn (kahramanlýðýn) ifrâtý, tehevvürdür (aþýrý öfkedir). (Muhammed Hâdimî)
Kazâ-i hâcetin yâni abdest bozmanýn edeplerinden biri de; necâset husûsunda vesveseye kapýlýp bunu ifrât derecesine götürmemektir. (Ýmâm-ý Gazâlî)
|