Ýþlerde acele etmemeli ve hemen karar vermemelidir. Acele ile verilen kararlara þeytan karýþýr. Hadîs-i þerîfte; "Acele þeytandandýr. Teennî Rahmân'dandýr" buyruldu. Nefsin istediði bir þey hâtýrýna gelince, þeytan; "Fýrsatý kaçýrma, hemen yap!" der. O da, yapar. Allahü teâlâdan kalbe gelen ilhâma uyan kimse ise; "O þeyi yapmaktan Allah râzý olur mu?" der. Sevap mý, günâh mý olacaðýný düþünür. Günâh deðil ise, yapar. Böylece teennî etmiþ olur. Yalnýz beþ þeyde acele etmek lâzýmdýr:
1) Misâfir gelince önüne yemek getirmelidir.
2) Ýnsanlýk îcâbý bir günâh iþleyince, hemen tövbe ve istiðfâr etmelidir.
3) Beþ vakit namazý vakti çýkmadan, erken kýlmalýdýr.
4) Kýz ve oðlan çocuklarýna, din bilgilerini ve namaz kýlmasýný öðretmeli, bülûða eriþince, geciktirmeden evlendirmelidir.
5) Ölen þahsýn defnedilmesinde acele etmelidir. (Süleymân bin Cezâ)
|
