1. Ayet ve
hadislerin anlaşılmasında sahabeye atfedilen, her ayetin veya hadisin mutlaka
aklî bir yorumunun yapılmasının gerekmediği, hatta bazan yorumdan kaçınılması
gerektiği şeklindeki tavır ve İslam tarihi boyunca bu tavrı benimseyenlere verilen
ortak ad.
2. İslam
düşüncesinde tasavvuf ve kelam ile birlikte üç ana düşünce ekolünden birisi
olan ve İslamın anlaşılması ve yaşanması sorununda nakli akla tercih eden,
önceliği nakle vererek, nassların zahirî anlamının esas olduğunu savunan okul.
|