(Real Politik) Siyaset
ile ahlâk arasına kesin bir ayırım olduğu varsayımına dayanarak, hükümet yahut
devlet politikalarını ahlâkî kaygılardan arındırarak siyasal kararların gücün
gereklerine göre ayarlanması gerektiğini ve yegane ölçünün başarı olduğunu
ileri süren yaklaşım. Bkz. makyave-ıizm.
|