Sû'-i hâtimenin birçok sebebleri vardýr. Bunun ilmi örtülüdür. Bu sebeblerden ikisi þöyledir: Birincisi; bâtýl bir bid'ate (Rüsûlullah ve Eshâb-ý kirâm zamânýnda olmayýp, dinde sonradan ortaya çýkýp, ibâdet olarak yapýlan þeylere) îtikâd etmek (inanmak) ve ömrünü bu îtikâd üzre geçirmek. Ýkincisi; îmânýn zayýf olmasý, dünyâ sevgisinin çok, Allahü teâlânýn sevgisinin az olmasý. Dünyâ sevgisi gâlib olunca tehlike baþlamýþ demektir. (Ýmâm-ý Gazâlî)
Âlimlerden bâzýsý buyurdu ki: Dört þey vardýr ki, sû'-i hâtime ile gitmeye sebeb olur: Namazý terk etmek, þarab içmek, Allahü teâlânýn emirlerine itâat etmemek ve müslümanlara eziyet etmek, sýkýntý vermek. (Senâullah-ý Pânî Pûtî)
Sû'-i hâtimenin sebeblerinden ikisi de þudur: 1) Îmâný kuvvetli olsa bile, çok günâh iþlemek. 2) Günâhlar az olsa bile îmân zayýflýðý. (Yûsuf Sinânüddîn)
Müslüman olmak nîmetine þükrü terk etmek, îmânýnýn gitmesinden korkmamak, mü'minlere zulmetmek, haksýzlýk etmek; sû'-i hâtime ile gitmeye sebeb olur. (Ebü'l-Kâsým Hâkim)
|